Hallo, mijn naam is Jolien. Ik ben logopediste en ergotherapeut.
In het dagelijkse leven help ik graag andere mensen. Samen met het sociale contact geeft het mij energie om er iedere dag met veel goesting in te vliegen.
In 2010 startte ik mijn opleiding Ergotherapie aan de Thomas More Hogeschool in Geel, twee jaar later rondde ik mijn studies af met een buitenlandse stage in een revalidatiecentrum in Rwanda. Een fantastisch en leerrijk avontuur, waarbij ik kon ervaren hoeveel voldoening het gaf om met kinderen te werken.
Geïnspireerd door die stage zette ik mijn opleiding verder met een BanaBa Buitengewoon Onderwijs aan de Katholieke Hogeschool Leuven. Tijdens deze opleiding leerde ik omgaan met kinderen met specifieke noden en mogelijkheden. Ik leerde verschillende toepassingen om hen te ondersteunen en maximaal uit te dagen. Ieder kind vraagt een eigen aanpak, want elk kind is uniek.
Na deze opleiding ging ik deeltijds aan het werk als ergotherapeut, enerzijds in een school voor buitengewoon onderwijs en anderzijds in een woonzorgcentrum. De afwisseling van beide doelgroepen was erg boeiend. Tijdens mijn stages en werkervaring in het buitengewoon onderwijs werd mijn interesse in logopedie getriggerd.
Communicatie is levensbelangrijk, maar niet voor iedereen vanzelfsprekend. Het leek mij enorm boeiend om te werken met personen die stem-, spraak-, vloeiendheids-, taal-, leer- of slikmoeilijkheden hebben. Daarom begon ik in 2016 aan de opleiding Logopedie aan de Thomas More Hogeschool in Antwerpen. Ik combineerde mijn studies met mijn werk als ergotherapeut in woonzorgcentrum De Kleine Kasteeltjes.
In juni 2021 studeerde ik succesvol af. Ik ben erg enthousiast dat ik na mijn stage bij Lieselotte haar nu als collega mag vervoegen!
Mijn visie
Logopedie, wanneer jouw passie jouw beroep wordt. Een beroep waar ik zoveel voldoening uithaal door de appreciatie die je van ouders en kinderen krijgt.
Logopedie, wanneer jouw passie jouw beroep wordt. Ik vind logopedie een super mooi beroep. Ik haal hier zoveel voldoening uit. De appreciatie die je krijgt van de kinderen en de ouders is goud waard. De liefde en de warmte van kinderen werkt verslavend en de samenwerking met verschillende disciplines is enorm leerrijk.
Ik heb van mijn passie mijn beroep gemaakt. Een passie waarin ik elke dag leer, want oohja de ouders, de kinderen en alle andere paramedische disciplines waarmee ik in contact kom zijn mijn leermeesters.
Wat ik altijd in mijn achterhoofd houd is dat de kinderen die bij komen het vaak heel moeilijk hebben op school. Zij kampen vaak met meerdere problemen en dit zorgt voor onaangename situaties op school, maar ook thuis. De liefste meisjes en de stoerste jongens in de klas veranderen thuis in gemene meisjes en huilende jongens.
Het is juist in deze veilige haven waar kinderen zich thuis en op hun gemak voelen dat hun onmacht naar boven komt. Ze weten niet hoe zich te gedragen en weten geen blijf met hun zelf. Ze zijn zichzelf kwijt waardoor hun zelfvertrouwen daalt en op deze manier wordt hun zelfbeeld negatief. Je merkt het al, kinderen komen in en vicieuze cirkel te zitten waar ze zelf niet meer uit geraken.
Ik houd altijd in mijn achterhoofd dat de kinderen die bij komen het vaak heel moeilijk hebben op school. Zij kampen vaak met meerdere problemen en dit zorgt voor onaangename situaties op school, maar ook thuis. De liefste meisjes en de stoerste jongens in de klas veranderen thuis in gemene meisjes en huilende jongens.
Het is juist in deze veilige haven waar kinderen zich thuis en op hun gemak voelen dat hun onmacht naar boven komt. Ze weten niet hoe zich te gedragen en weten geen blijf met hun zelf. Ze zijn zichzelf kwijt waardoor hun zelfvertrouwen daalt en op deze manier wordt hun zelfbeeld negatief. Je merkt het al, kinderen komen in een vicieuze cirkel te zitten waar ze zelf niet meer uit geraken.
Juist met deze reden, wil ik dat de kinderen zich thuis voelen bij mij en dat ze graag komen. Logopedie is een extra opgave voor hen. Zeker voor deze kinderen die het op school ook vaak heel moeilijk hebben en dit weet ik maar al te goed. Daarom wil ik de logopedie zo aangenaam mogelijk maken en wil ik van de logopedie een feest maken. Er komen wel eens snoepjes aan te pas en ik maak tijd voor babbels wanneer ik voel dat kinderen deze nodig hebben.
Ja, soms gebeurt het dan dat we niet veel hebben gelezen of hebben geschreven. Maar hey, zeg nu zelf, het welbevinden van een kind is nog veel belangrijker als zijn leer-, spraak- of taalachterstand. Logopedie omvat ook tijd maken voor gevoelens van kinderen. Wanneer een kind zich niet goed voelt, zal je ook geen vooruitgang boeken op schools vlak en dit is zo een belangrijke factor.
Het motto dat ik steeds toepas is: ‘Niemand is perfect en fouten moet je maken.’. Meer dan de helft van de kinderen die naar mij komen denken dat ze perfect moeten zijn. Ze denken dat ze geen fouten mogen maken. Het woordje faalangst zal bij veel ouders belletjes doen laten rinkelen. Het is zo belangrijk om kinderen hun mindset te veranderen.
Ze moeten weten dat iedereen fouten maakt, zelfs hun mama en papa. Ze moeten beseffen dat zelfs hun beste vriendinnetje van de klas niet perfect is. Dit alles lukt niet op één, twee drie en ook zeker niet alleen met mij. Ik heb daar de ouders, broers en/of zussen voor nodig en in sommige gevallen ook andere disciplines zoals een kinderpsychologe.
Het motto dat ik steeds toepas is: ‘Niemand is perfect en fouten moet je maken.’. Meer dan de helft van de kinderen die naar mij komen denken dat ze perfect moeten zijn. Ze denken dat ze geen fouten mogen maken. Het woordje faalangst zal bij veel ouders een belletje doen rinkelen. Het is zo belangrijk om kinderen hun mindset te veranderen.
Ze moeten weten dat iedereen fouten maakt, zelfs hun mama en papa. Ze moeten beseffen dat zelfs hun beste vriendinnetje van de klas niet perfect is. Natuurlijk lukt dit niet op één, twee drie en ook zeker niet alleen met mij. Ik heb daar de ouders, broers en/of zussen voor nodig en in sommige gevallen ook andere disciplines zoals een kinderpsychologe.